Eva Knibbe is theatermaker, performer, schrijver en docent.
Eva Knibbe (1985) is theatermaker in de breedste zin van het woord. Haar werk bevindt zich op het snijvlak van realiteit en fictie, het geeft ruimte aan gedachten die we niet willen kennen en een podium aan mensen die we zelden horen. Zo maakte ze een oneindig durende opsomming van alle spullen van de wereld, en spande ze met Bart van de Woestijne een rechtszaak aan tegen de dood. Afgelopen jaar maakte ze bij de Toneelmakerij de performance ‘ Patchwork Girl'. Deze performance over shamesexting neemt het publiek live mee naar communities op Telegram die gericht zijn op het shamen en exposen van jonge vrouwen. Patchworkgirl won de golden Nica in de categorie Digital Humanity op de Prix Ars Electronica 2024, een internationale prijs voor media art.
Momenteel is haar videowerk ‘ Untitled’ tentoongesteld door Museum van de Geest in H’art. Een werk over de geschiedenis en toekomst van mensen met Downsyndroom, waarin we ons voorstellen hoe het zou zijn als deze mensen alleen nog in een museum bestaan.
Haar voorstellingen en performances waren te zien op diverse podia in het hele land en op festivals als de Parade, Oerol en Over het IJ.
Tevens maakt ze werk in opdracht. Gesteund door het FPK, Kunstloc en Vrienden van Novadic werkte zij aan project MIST; een vierjarig project waarin zij met collectief Coup Cura beeldvorming rond verslaving onderzocht.
Als actrice speelde zij op festivals als Oerol, Over het IJ en de Parade en bij gezelschappen als Zeptheater, Het Filiaal, Elsinc, het Zuidelijk Toneel, Het Vervolg en the Passengers.
Pers/Jury quotes
Jury statement Prix Ars Electronica over Patchworkgirl 'Patchwork Girl is an exemplary project that addresses pressing issues like sexting, slut-shaming, and online abuse through a powerful blend of performance and technology.' ... 'The jury unanimously decided to honor this project to amplify the creator’s efforts and raise awareness about the need for continued advocacy against online abuse, aiming to extend its impact beyond the stage to combat expose groups and online exploitation effectively. '
Henk Steenhuis, Trouw over Rechtszaak tegen de dood ' Peter Millenaar, een van de aanwezigen op de publieke tribune: “Ik heb in het verleden veel performances meegemaakt van de Duitse kunstenaar Joseph Beuys. Maar ik weet zeker: Beuys zou hier strontjaloers op geweest zijn.' ... 'Ineens is die vraag er weer: echt of niet echt? Waren we dan toch geen getuige van een rechtszaak maar alleen van een voorstelling? Het was echt én het was een voorstelling. Dat zoiets tegelijk mogelijk is, maakt van dit theaterstuk een van de sterkste kunstwerken die ik afgelopen jaren gezien heb.'
Wouter Hillaert over Rechtszaak tegen de dood 'Rechtszaak tegen de Dood is geen theater, dat is er juist zo bijzonder aan. De spannendste momenten zijn veeleer die waarin diepmenselijke getuigenissen botsen op de koele vorm van de rechtspraak. Getuigen benoemen wat er voor hen onrechtvaardig voelt, juristen daarentegen vragen wat er feitelijk klopt. Net zo dubbelzinnig is de dood zelf: een kil feit én alle doorwerkende emoties die eruit voortkomen.
Marijn Lems, Theaterkrant over Untiltled ' Het idee van zelfbeschikking dat ze hiermee veroveren opent de geest: ook al vergt het een out-of-the-box-aanpak om mensen met een verstandelijke beperking mee te laten spreken over hun positie in de samenleving, het levert veel op als die moeite wel wordt genomen. .... De impact van de beelden is meteen sterk. De bewegingen zijn langzaam en minimaal en nodigen uit tot een minutieuze blik die meestal niet op personen met Downsyndroom wordt gericht. Zo creëren de makers op puur beeldende wijze een wereld waarin de familieleden en de performers met Downsyndroom gelijkwaardig aan elkaar worden gemaakt.'
Herien Wensink, NRC over Weeromstuit **** Knibbe voert haar virtuoos langs slimme redenaties en filosofietjes, en het contrast tussen alle; het leven, de wereld, en niets: de dood. het is een prestatie dat Knibbe haar pittige materie in een vermakelijke vorm weet te gieten.
Jury rapport Utrecht over Utrecht 'De schrijfster vervalt niet in clichés om haar verhaal te vertellen en heeft voldoende aan een paar woorden om het verhaal tot leven te brengen. Authenticiteit en originaliteit zijn kenmerkende woorden voor de terechte winnaar. De schrijfster durfde meer met haar taal en ontspoorde daarbij niet. Het verhaal Het ijsje dat nooit smelt is een stilistische belofte en Eva Knibbe een talent.'
